Gezond
We hebben een dilemma. Wij, als maatschappij dan welteverstaan. We zijn er namelijk nog steeds niet achter wat gezond is en hoe we gezond kunnen leven. Nou ja, we hebben er zes miljard meningen over, maar niemand kan het met elkaar eens worden. Vroeger leefden we van bessen, vis en vlees, maar tegenwoordig kunnen we niet meer allemaal verse bessen, vis en vlees eten omdat we met veel te veel mensen zijn en alles geproduceerd is. Een duidelijk probleem: Teveel mensen om de mensheid te voeden, dus moeten we op zoek naar iets anders. Spinazie was lang een groente die niemand wilde eten, al het ijzer zou ontzettend slecht zijn voor ons systeem, maar tegenwoordig is het weer een verplichting bij het gezond eten. Sporten is goed, maar niet teveel en vooral niet te eenzijdig, want dat is weer erg ongezond. En heb je veel spieren, dan moet je niet zomaar ineens stoppen met sporten, want dan wordt alles vet. Een dilemma, een wereldramp!
De weg naar gezond
We weten al lang niet meer wat er gezond is en wat niet gezond is. We schreeuwen massaal over elkaar heen om een punt te kunnen maken, maar waar de waarheid ergens ligt, dat is volledig onduidelijk geworden. Het beste is volgens velen gewoon genoeg te bewegen, goed drie maaltijden per dag te eten en verder naar je lichaam te luisteren. We zijn allemaal anders, we doen allemaal andere dingen en daarmee hebben we verschillende behoeften. Maar weet je wat volgens mij pas echt een vorm van gezond leven zou zijn? Het moment dat we niet meer oordelen over wat anderen eten en hoe ze eruit zien en gewoon eens bezig gaan met onszelf en onze eigen patronen. Dat zou al een bende stress en gezeur schelen, en daarnaast zouden we heel veel positieve energie overhouden voor de dingen die er wel degelijk toe doen. Zoals echte problemen in deze wereld.
Er wordt veel nagedacht over hoe we zorg kunnen verbeteren en hoe we mensen aan kunnen sporen om gezonder te gaan leven zonder daar een politiestaat voor op te hoeven zetten. Een moeilijke vraag, want het economische model achter het kapitalisme leent zich niet voor sturing vanuit de overheid. Verboden en richtlijnen kunnen sturend werken, maar werken de vrije markt tegen. Het cappuccinomodel kan daarin de oplossing geven. Het is een model dat opgezet is om mensen gezonder te laten leven maar is tegelijkertijd bedoeld om de zorg te verbeteren. Het eerste kan behaald worden door mensen punten toe te kennen voor sporten en gezond eten (wat dan de zorgpremie zou kunnen verlagen zoals in Zuid-Afrika al het geval is), het tweede moet bereikt worden door het inkomen van de zorgverleners volledig afhankelijk te maken van populatiebekostiging. De vraag is echter in hoeverre dat zou gaan lukken in Nederland, want een oproep tot sporten doet niet zoveel.
Gezond leven is belangrijk geworden voor ons, wel voor een bepaald gedeelte van de mensheid is het belangrijk geworden. Maar heeft het wel zin om op de kop te gaan staan alle E nummers uit te pluizen, te gaan zeuren over suiker of juist over de zoetstoffen en vooral maar te klagen over GMO? Back to basics is ook een veel gehoorde term, is het tijd dat we terug gaan naar zelf een koe en kippen in de tuin en eens in de zoveel tijd een slachtfeest? Dat kunnen we helemaal niet meer – de meeste mensen dan toch niet.